|
Ω Κύριέ μου
Ω Κύριέ μου πόσο Σε θαυμάζω
κι εκστατικός τα έργα Σου κοιτώ.
Βλέπω το φως, τον ήλιο και τ’ αστέρια
που Συ εσκόρπισες στον ουρανό.
Τότ’ η ψυχή μου ψάλλει και υμνεί
τη δόξα Σου τη θαυμαστή
και μέσ’ απ’ την καρδιά μου ταπεινά
Σ’ ευχαριστώ για όλ’ αυτά.
Όταν κοιτώ τα πλάτη του πελάγου,
τα όρη τα ψηλά, τους κεραυνούς,
μεγαλοπρέπεια είσαι ντυμένος
και κυβερνάς Εσύ τους ουρανούς.
Κι όταν σκεφτώ ότι Εσύ, Θεέ μου,
για με τον άθλιο κι αμαρτωλό,
τον μόνο Σου Υιό δεν ελυπήθεις,
αλλά τον είδες πάνω στον σταυρό.
Σαν θυμηθώ πως ο Σωτήρ μου θα’ ρθει
να με αρπάξει για τον ουρανό,
κι εκεί μπροστά στο θρόνο Σου Πατέρα
δίκαιος κι άγιος να παρασταθώ.
|
πάνω
|
Σ’
ένα λόφο ψηλά
Σ’ ένα λόφο ψηλά,
στέκει κάποιος Σταυρός,
μένει αιώνες στημένος εκεί.
Πόσα μάτια θωρούν,
πόσα στήθη σκιρτούν
και στη θέα του ύμνοι αντηχούν.
Το καμάρι μας είν’ ο Σταυρός
όπου
ανέβει ο Σωτήρας Χριστός.
Κάποια μέρα το ξύλο αυτό
θα μας γίνει στεφάνι ανθηρό.
Απ’ αυτό τον Σταυρό,
μια μεγάλη κραυγή
αντιλάλησε σ’ όλη τη γη.
Πληγωμένου κραυγή
κι όμως νίκης ωδή
π’ αναγγέλει αιώνια ζωή.
Τι μεγάλος Σταυρός!
Ο καθένας στη γη
ν’ ατενίσει σ’ αυτόν ημπορεί
και να
βρει τον Χριστό,
να του λέει σ’ αγαπώ
και για σένα εδώ καρτερώ.
Σ’ ένα λόφο ψηλά,
περιμένει ο Σταυρός,
και θα μένει
ακόμα στητός.
Να σε σώσει ευθείς
τρέξε τώρα εκεί,
και θα ψάλλεις μαζί μας κι
εσύ.
|
πάνω
|
|
