|
Κύριέ, έρχομαι
και πάλι κοντά Σου ν Σ' ευχαριστήσω για την ευλογία που μου
χαρίζεις, να 'χω μια "ζωή" να μεγαλώνει μες στα σπλάχνα μου.
Είναι μεγάλη αυτή η χαρά, μα μεγάλη και η ευθύνη Κύριέ μου...
Χαίρομαι γιατί
όλα μέρα με τη μέρα αλλάζουν. Το σώμα μου το νιώθω ξένο πολλές
φορές, την καρδιά μου υπερευαίσθητη, τους γύρω μου άλλοτε
υπερπροσταυτευικούς και άλλοτε αδιάφορους... Το μυαλό μου
ώρες-ώρες τρέχει στο κακό, το άγνωστο μέλλον με γεμίζει άγχος,
τα τόσα που ακούω για κινδύνους, για μένα και το παιδί, με
τρελαίνουν...
Ξέρω όμως πως σ'
αυτούς τους 5 μήνες ήσουν στο πλευρό μου. Μα κάποιες στιγμές
τα χάνω, θολώνει το μυαλό μου και η ψυχή μου λιγοψυχάει...
Συγχώρα με...στην απιστία μου.
Σ' ευχαριστώ που
'σαι πιστός και μ' αγαπάς και θες να με ακούς, να με νιώθεις,
να με βοηθάς, να με δυναμώνεις και να μου χαρίζεις πάλι και
πάλι το χαμόγελο στην καρδιά και τα χείλη... Ευλογημένο τ'
όνομά Σου Κύριε, ευλογημένη η αγάπη Σου που μας σκεπάζει,
ευλογημένη η ειρήνη Σου που μου δίνει ανάπαυση στο παρόν και
το μέλλον. Στ' όνομα του Ιησού Χριστού, Αμήν.
Βασιλική ...,
μητέρα 3 παιδιών
Το εδάφιο της
εβδομάδας
"Επάνω σου
στηρίχτηκα αγέννητος ακόμη, από της μάνας μου τη μήτρα το
καταφύγιό μου είσ' εσύ, εσένα υμνώ παντοτινά" (Ψαλμός 71:6)
|
