Πιθανόν σύντμηση του Απολλώνιος.

Ιουδαίος από την Αλεξάνδρεια, ρήτορας που γνώριζε πολύ καλά τις Γραφές (Πράξεις 18:24). Πίστεψε στο Χριστό από το κήρυγμα του Ιωάννη του Βαπτιστή. Το 56 μ.Χ. όταν έφθασε στην Έφεσο, πήγε στην συναγωγή της πόλης και άρχισε να μιλά με παρρησία για τον Κύριο (Πράξεις 18:26). Εκεί συναντήθηκε με τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα οι οποίοι του εξέθεσαν πιο ακριβέστερα τα περί Ιησού Χριστού (Πράξεις 18:26), γιατί μέχρι τότε πρέπει να γνώριζε μόνο το βάπτισμα του Ιωάννη.

Κατόπιν πήγε στην Αχαΐα και κήρυξε το ευαγγέλιο, ιδιαίτερα στην Κόρινθο (Πράξεις 18:27,28, 19:1), όπου τον συνόδευαν συστατικές επιστολές από τους αδερφούς της εκκλησίας της Εφέσου (Πράξεις 18:27). Στην Κόρινθο συνεργάστηκε στενά με τον απ. Παύλο στο έργο του ευαγγελίου, βοηθώντας ιδιαίτερα τους "νεοπροσήλυτους" (Πράξεις 18:27,28), όπου "πότιζε" ό,τι ο Παύλος "φύτευε" (Πράξεις 19:1, Α' Κορινθίους 3:6). Μερικοί χριστιανοί της Κορίνθου είχαν συνδεθεί τόσο στενά με τον Απολλώ, που δημιουργήθηκε σχίσμα μεταξύ τους, λέγοντας κάποιοι πως "εγώ είμαι του Παύλου" και κάποιοι άλλοι πως "εγώ είμαι του Απολλώ" (Α' Κορινθίους 3:4-7). Η στάση αυτή των υποστηριχτών του Απολλώ ποτέ δεν ενθαρρύνθηκε από τον ίδιο και αυτό αποδεικνύεται από τον τρόπο που μιλάει για αυτόν ο απ. Παύλος και την απροθυμία του να επιστρέψει στην Κόρινθο (Α' Κορινθίους 16:12). Την περίοδο εκείνη ο Απολλώς βρισκόταν με τον Παύλο στην Έφεσο. Οι σχέσεις τους ήταν πάντα αδιάρρηκτες και αδερφικές.

Ο απ. Παύλος αναφέρει τον Απολλώ στην επιστολή προς Τίτο (3:13) όπου προτρέπει τον Τίτο να τον εφοδιάσει πλουσιοπάροχα με ό,τι χρειάζεται για το ταξίδι  που θα πραγματοποιούσε μαζί με το Ζηνά. Ο Ιερώνυμος πιστεύει ότι ο Απολλώς έμεινε στη Κρήτη μέχρι να αποκατασταθεί η ηρεμία και η γαλήνη στην εκκλησία της Κορίνθου και κατόπιν επέστρεψε στην Κόρινθο. Άλλοι σχολιαστές τον αναφέρουν ως επίσκοπο Ικονίου Φρυγίας, Δούρα της Βαβυλώνας και Καισαρείας (Γ. Κωνσταντινίδης).

Ο Λούθηρος υποστήριξε ότι η προς Εβραίους επιστολή ήταν έργο του Απολλώ.