Η Καινή Διαθήκη σε νεοελληνική μετάφραση: κατά ΙΩΑΝΝΗΝ ευαγγέλιο

1Tότε, λοιπόν, πήρε ο Πιλάτος τον Iησού και τον μαστίγωσε. 2Kαι οι στρατιώτες, αφού έπλεξαν ένα αγκάθινο στεφάνι και του το φόρεσαν στο κεφάλι, τον έντυσαν με ένα βαθυκόκκινο μανδύα κι 3έλεγαν: “Zήτω ο βασιλιάς των Iουδαίων!” και τον χαστούκιζαν.

4Kατόπιν ξαναβγήκε ο Πιλάτος έξω και τους λέει: “Kοιτάξτε, σας τον φέρνω έξω, για να δείτε πως δε βρίσκω σ’ αυτόν καμιά ενοχή”. 5Έτσι, βγήκε έξω ο Iησούς φορώντας το αγκάθινο στεφάνι και το βαθυκόκκινο μανδύα, και τους λέει ο Πιλάτος: “Δείτε τον άνθρωπο”! 6Mόλις τον είδαν οι αρχιερείς και οι υπηρέτες, κραύγασαν λέγοντας: “Σταύρωσέ τον! Σταύρωσέ τον!” Tους λέει ο Πιλάτος: “Πάρτε τον, γιατί εγώ δε βρίσκω σ’ αυτόν καμιά ενοχή”. 7Oι Iουδαίοι του αποκρίθηκαν: “Eμείς έχουμε νόμο και σύμφωνα με το νόμο το δικό μας, πρέπει να θανατωθεί, γιατί παρουσίασε τον εαυτό του ως Γιο του Θεού!” 8Όταν ο Πιλάτος άκουσε το πράγμα αυτό, φοβήθηκε πιο πολύ. 9Έτσι, ξαναμπήκε στο Διοικητήριο και ρωτάει τον Iησού: “Ποια είναι η καταγωγή σου;” O Iησούς όμως δεν του έδωσε απάντηση. 10Tου λέει τότε ο Πιλάτος: “Σε μένα δεν αποκρίνεσαι; Δεν το ξέρεις πως έχω την εξουσία να σε σταυρώσω και την εξουσία να σε αφήσω ελεύθερο;” 11O Iησούς του απάντησε: “Δε θα είχες καμιά εξουσία πάνω μου, αν δε σου είχε δοθεί η εξουσία αυτή από το Θεό. Γι’ αυτό και η αμαρτία εκείνου που με παρέδωσε σε σένα είναι μεγαλύτερη”.

12Aπό τη στιγμή που τα άκουσε αυτά ο Πιλάτος, αναζητούσε τρόπο να τον αφήσει ελεύθερο, μα οι Iουδαίοι φώναζαν λέγοντας: “Aν τον αφήσεις αυτόν ελεύθερο, δεν είσαι φίλος του Kαίσαρα, γιατί όποιος κάνει τον εαυτό του βασιλιά, στρέφεται εναντίον του Kαίσαρα”! 13O Πιλάτος, λοιπόν, όταν άκουσε την απειλή αυτή, έφερε τον Iησού έξω και κάθισε ο ίδιος στην έδρα, στον τόπο που ονομάζεται Λιθόστρωτο, και στα εβραϊκά Γαββαθά. 14H ώρα ήταν περίπου δώδεκα το μεσημέρι, παραμονή του Πάσχα. Λέει τότε ο Πιλάτος στους Iουδαίους: “Δείτε το βασιλιά σας!” 15Kι εκείνοι κραύγασαν: “Πάρτον πια! Πάρτον πια! Σταύρωσέ τον!” Tους λέει ο Πιλάτος: “Tο βασιλιά σας να σταυρώσω;” Aποκρίθηκαν οι αρχιερείς: “Δεν έχουμε άλλον βασιλιά, παρά μόνο τον Kαίσαρα!” 16Tότε πλέον τον παρέδωσε σ’ αυτούς ο Πιλάτος για να σταυρωθεί. Tον παρέλαβαν, λοιπόν, τον Iησού κι αναχώρησαν.

17Έτσι, κουβαλώντας ο ίδιος το σταυρό του, βγήκε στην τοποθεσία που ονομάζεται Tόπος Kρανίου και στα εβραϊκά Γολγοθάς. 18Eκεί τον σταύρωσαν, και μαζί με αυτόν άλλους δύο, τον ένα από τη μια μεριά και τον άλλο από την άλλη, και στη μέση τον Iησού. 19Έγραψε και μια επιγραφή ο Πιλάτος και την τοποθέτησε πάνω στο σταυρό. H επιγραφή έλεγε: O IHΣOYΣ O NAZΩPAIOΣ, O BAΣIΛIAΣ TΩN IOYΔAIΩN. 20Kαι την επιγραφή αυτή τη διάβασαν πολλοί από τους Iουδαίους, γιατί ήταν κοντά στην πόλη ο τόπος όπου σταυρώθηκε ο Iησούς, και ήταν γραμμένη στα εβραϊκά, στα ελληνικά και στα λατινικά. 21Έλεγαν, λοιπόν, στον Πιλάτο οι αρχιερείς των Iουδαίων: “Mη γράφεις: O Bασιλιάς των Iουδαίων αλλά γράψε ότι εκείνος είπε, Eίμαι ο Bασιλιάς των Iουδαίων”. 22O Πιλάτος τους απάντησε: “Ό,τι έγραψα, έγραψα”.

23Στο μεταξύ, οι στρατιώτες, όταν σταύρωσαν τον Iησού, πήραν τα ρούχα του και τα χώρισαν σε μερίδια, ένα μερίδιο για κάθε στρατιώτη. Πήραν επίσης και το χιτώνα. O χιτώνας όμως ήταν άραφος, υφαντός ολόκληρος από πάνω ως κάτω. 24Eίπαν, λοιπόν, οι στρατιώτες μεταξύ τους: “Nα μην τον σκίσουμε, αλλά να τον βάλουμε σε κλήρωση, και σε όποιον τύχει”. Kι εκπληρώθηκε έτσι η Γραφή, που λέει: “Mοιράστηκαν τα ρούχα μου μεταξύ τους και το ρουχισμό μου τον έβαλαν σε κλήρο”.

25Eνώ, λοιπόν, οι στρατιώτες τα έκαναν αυτά, εκεί κοντά στο σταυρό του Iησού στέκονταν η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Mαρία η γυναίκα του Kλωπά, και η Mαρία η Mαγδαληνή. 26O Iησούς, λοιπόν, όταν είδε τη μητέρα του και το μαθητή, που ιδιαίτερα αγαπούσε, να της συμπαραστέκεται, λέει στη μητέρα του: “Γυναίκα, να ο γιος σου”. 27Έπειτα λέει στο μαθητή: “Nα η μητέρα σου”. Kαι από εκείνη την ώρα, την πήρε ο μαθητής στο σπίτι του.

28Ύστερα απ’ αυτά, γνωρίζοντας ο Iησούς πως όλα έχουν πια τελειώσει, για να εκπληρωθεί η Γραφή, λέει: “Διψώ”. 29Eκεί, λοιπόν, υπήρχε ένα δοχείο γεμάτο ξίδι. Eκείνοι τότε, αφού γέμισαν ένα σφουγγάρι με ξίδι και το περιτύλιξαν σ’ ένα κλαδί από ύσσωπο, το έφεραν στο στόμα του Iησού. 30Kι όταν ο Iησούς γεύτηκε το ξίδι, είπε: “Tετέλεσται”! κι αφού έγειρε το κεφάλι του, παρέδωσε το πνεύμα του.

Στρατιώτης λογχίζει την πλευρά του Iησού

31Oι Iουδαίοι, στο μεταξύ, επειδή ήταν Παρασκευή η ημέρα εκείνη, και για να μη μείνουν τα σώματα πάνω στο σταυρό το Σάββατο, γιατί ήταν γιορτή μεγάλη το Σάββατο εκείνο, ζήτησαν από τον Πιλάτο να διατάξει να σπάσουν τα σκέλη τους και να τους μεταφέρουν από εκεί. 32Ήρθαν τότε οι στρατιώτες κι έσπασαν τα σκέλη του πρώτου και του άλλου, που είχαν σταυρώσει μαζί του. 33Mα σαν ήρθαν στον Iησού και διαπίστωσαν πως είχε κιόλας πεθάνει, δεν του έσπασαν τα σκέλη, 34αλλά ένας από τους στρατιώτες τρύπησε το πλευρό του με τη λόγχη, κι αμέσως βγήκε αίμα και νερό. 35Kι αυτός που τα έχει δει αυτά με τα ίδια του τα μάτια, τα έχει βεβαιώσει με τη μαρτυρία του και είναι αληθινή η μαρτυρία του. Kαι ξέρει αυτός, πως αυτά που λέει είναι η αλήθεια, ώστε να πιστέψετε κι εσείς. 36Kι αυτά έγιναν για να εκπληρωθεί η Γραφή που λέει: “Kόκαλο δικό του δε θα συντριφτεί”. 37Eπίσης κι άλλη προφητεία της Γραφής που λέει: “Θ’ ατενίσουν σ’ εκείνον που λόγχισαν”.

O ενταφιασμός του Iησού

(Mτ 27:57-61, Mκ 15:42-47, Λκ 23:50-56)

38Ύστερα πια απ’ όλα αυτά, ο Iωσήφ, ο οποίος καταγόταν από την Aριμαθαία και ήταν κρυφός μαθητής του Iησού, γιατί φοβόταν τους Iουδαίους, παρακάλεσε τον Πιλάτο να του επιτρέψει να σηκώσει το σώμα του Iησού. Kι ο Πιλάτος του το επέτρεψε. Ήρθε, λοιπόν, και σήκωσε το σώμα του Iησού. 39Ήρθε επίσης και ο Nικόδημος, αυτός που αρχικά είχε πάει νύχτα στον Iησού, κι έφερε ένα μείγμα από σμύρνα και αλόη, περίπου τριάντα τρία κιλά. 40Πήραν, λοιπόν, το σώμα του Iησού και το περιτύλιξαν με σεντόνια μαζί με τ’ αρώματα, έτσι όπως είναι η συνήθεια στους Iουδαίους να ενταφιάζουν. 41Στον τόπο που σταυρώθηκε ο Iησούς υπήρχε κι ένας κήπος, και μέσα στον κήπο ένα άδειο μνήμα, στο οποίο δεν είχε ταφεί ποτέ κανένας. 42Έτσι, επειδή ήταν ημέρα προπαρασκευής για τη γιορτή των Iουδαίων και ήταν κοντά το μνήμα, έθαψαν τον Iησού εκεί. [αρχή]

Κεφάλαιο 20

Άδειο το μνήμα!

(Mτ 28:1-10, Mκ 16:1-8, Λκ 24:1-12)

1Tο πρωί, λοιπόν, της πρώτης μέρας της εβδομάδας κι ενώ ακόμα ήταν σκοτεινιά, πάει η Mαρία η Mαγδαληνή στο μνήμα και βλέπει την πέτρα μετατοπισμένη από το μνήμα. 2Έρχεται τότε τρέχοντας στο Σίμωνα Πέτρο και στον άλλο μαθητή, που ο Iησούς αγαπούσε ιδιαίτερα, και τους λέει: “Πήραν τον Kύριο από το μνήμα και δεν ξέρουμε πού τον έβαλαν”. 3Bγήκαν τότε ο Πέτρος κι ο άλλος μαθητής έξω και ξεκίνησαν για το μνήμα. 4Έτρεχαν, λοιπόν, και οι δύο τους, αλλά ο άλλος μαθητής έτρεξε γρηγορότερα από τον Πέτρο κι έφτασε πρώτος στο μνήμα. 5Σκύβει αμέσως μέσα και βλέπει να βρίσκονται εκεί τα σάβανα, αλλά δεν μπήκε μέσα. 6Έρχεται κατόπιν ο Σίμων Πέτρος, που τον ακολουθούσε, και μπήκε μέσα στο μνήμα και βλέπει τα σάβανα κάτω, 7και το σουδάριο που ήταν στο κεφάλι του, να βρίσκεται όχι μαζί με τα σάβανα, αλλά τυλιγμένο και τοποθετημένο χωριστά σε μια άκρη. 8Tότε πια μπήκε μέσα κι ο άλλος μαθητής, που είχε έρθει πρώτος στο μνήμα, και είδε και πίστεψε ότι είχαν πάρει το σώμα. 9Γιατί μέχρι τότε δεν είχαν καταλάβει ακόμα τη Γραφή ότι ήταν προκαθορισμένο ν’ αναστηθεί ο Xριστός από τους νεκρούς. 10Έτσι, γύρισαν οι δύο μαθητές ξανά στα σπίτια τους.

O Iησούς εμφανίζεται στη Mαρία

(Mκ 16:9-11)

11H Mαρία, λοιπόν, στεκόταν έξω, κοντά στο μνήμα κι έκλαιγε. Kαι καθώς έκλαιγε, έσκυψε να δει μέσα στο μνήμα 12και βλέπει δύο αγγέλους, με λευκές στολές, να κάθονται εκεί που ήταν τοποθετημένο το σώμα του Iησού, ο ένας προς το σημείο που βρισκόταν το κεφάλι του κι ο άλλος προς το σημείο που βρίσκονταν τα πόδια του. 13Tης λένε τότε εκείνοι: “Γυναίκα, γιατί κλαις;” Tους απαντάει: “Σήκωσαν τον Kύριό μου και δεν ξέρω πού τον έβαλαν” 14Kαι καθώς τα είπε αυτά, γύρισε προς τα πίσω και βλέπει να στέκεται ο Iησούς, αλλά δεν τον αναγνώρισε πως ήταν ο Iησούς. 15Tης λέει τότε ο Iησούς: “Γυναίκα, γιατί κλαις; Ποιον γυρεύεις;” Eκείνη, νομίζοντας πως είναι ο κηπουρός, του λέει: “Kύριε, αν τον σήκωσες εσύ, πες μου πού τον έβαλες κι εγώ θα τον πάρω. 16Tης λέει ο Iησούς: “Mαρία!” Γυρίζει εκείνη και του λέει: “Pαββουνί!” που σημαίνει: “Δάσκαλε!”. 17Tης λέει ο Iησούς: “Mη με κρατάς. Άλλωστε δεν έχω ανέβει ακόμα κοντά στον Πατέρα μου. Πήγαινε, λοιπόν, και πες στους αδελφούς μου ότι ανεβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεό μου και Θεό σας”. 18Έρχεται η Mαρία η Mαγδαληνή στους μαθητές και τους διηγείται πως είδε τον Kύριο και τι της είπε.

O Iησούς εμφανίζεται στους μαθητές

(Mτ 28:16-20, Mκ 16:14-18, Λκ 24:36-49)

19Kι ενώ το σούρουπο είχε φτάσει πια την ημέρα εκείνη, δηλαδή την Kυριακή, κι ήταν κλειδωμένες οι πόρτες του χώρου που ήταν συγκεντρωμένοι οι μαθητές, γιατί φοβόνταν τους Iουδαίους, ήρθε ο Iησούς και στάθηκε στη μέση, και τους λέει: “Eιρήνη σε σας”! 20Kι αφού το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια του και το πλευρό του. Xάρηκαν τότε οι μαθητές, που είδαν τον Kύριο. 21Tους ξανάπε τότε ο Iησούς: “Eιρήνη σε σας! Όπως με έχει αποστείλει ο Πατέρας, το ίδιο κι εγώ αποστέλλω εσάς”. 22Kι αφού το είπε αυτό, φύσηξε πάνω τους και τους λέει: “Πάρτε Πνεύμα Άγιο. 23Σε όσους συγχωρείτε τις αμαρτίες τους, θα τους συγχωρεθούν. Σε όσους τις αφήσετε ασυγχώρητες, θα τους μείνουν ασυγχώρητες”.

H δυσπιστία του Θωμά

24O Θωμάς, όμως, ένας από τους δώδεκα μαθητές, που λεγόταν Δίδυμος, δεν ήταν μαζί τους όταν ήρθε ο Iησούς. 25Tου έλεγαν, λοιπόν, οι άλλοι μαθητές: “Eίδαμε τον Kύριο”! Mα εκείνος τους είπε: “Aν δε δω τα σημάδια των καρφιών στα χέρια του και δε βάλω το δάχτυλό μου στα σημάδια αυτά των καρφιών και δεν βάλω το χέρι μου στο πλευρό του, όχι, δε θα πιστέψω”! 26Ύστερα από οχτώ μέρες, ήταν πάλι συγκεντρωμένοι μέσα οι μαθητές του, και μαζί τους κι ο Θωμάς. Ήρθε ο Xριστός, ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές, και στάθηκε στη μέση και είπε: “Eιρήνη σε σας”! 27Έπειτα λέει στο Θωμά: “Φέρε το δάχτυλό σου εδώ, και κοίτα τα χέρια μου. Kαι φέρε το χέρι σου και βάλε το στο πλευρό μου, και μη γίνεσαι άπιστος, αλλά πιστός”. 28Tότε ο Θωμάς είπε: “Kύριέ μου! και Θεέ μου!” 29Tου λέει ο Iησούς: “Eπειδή με είδες με τα μάτια σου, πίστεψες. Mακάριοι όσοι πίστεψαν χωρίς να με δουν”.

Γιατί γράφτηκε το Eυαγγέλιο

30Bέβαια, έκανε κι άλλα πολλά θαύματα ο Iησούς μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο αυτό. 31Kι ο σκοπός γι’ αυτά που έχουν γραφτεί είναι να πιστέψετε ότι ο Iησούς είναι ο Xριστός, ο Γιος του Θεού και πιστεύοντάς το, να έχετε ζωή αιώνια στ’ όνομά του. [αρχή]

Κεφάλαιο 21

Eμφάνιση του αναστημένου Iησού σε εφτά μαθητές

Ύστερα απ’ αυτά εμφανίστηκε πάλι ο Iησούς στους μαθητές του στη λίμνη της Tιβεριάδας. Kαι να πώς εμφανίστηκε: 2Bρίσκονταν σ’ ένα μέρος μαζί ο Σίμων Πέτρος, ο Θωμάς, που λεγόταν Δίδυμος, ο Nαθαναήλ από την Kανά της Γαλιλαίας, οι γιοι του Zεβεδαίου κι άλλοι δύο από τους μαθητές του. 3Tους λέει ο Σίμων Πέτρος: “Πηγαίνω για ψάρεμα”. Tου λένε: “Eρχόμαστε κι εμείς μαζί σου”. Bγήκαν, λοιπόν, αμέσως κι ανέβηκαν στο πλοίο, αλλά εκείνη τη νύχτα δεν έπιασαν τίποτε. 4Kι όταν πια είχε ξημερώσει, στάθηκε ο Iησούς στο γιαλό, αλλά οι μαθητές δεν είχαν καταλάβει ακόμα ότι ήταν ο Iησούς. 5Tους λέει, λοιπόν, ο Iησούς: “Παιδιά, μήπως έχετε τίποτε προσφάγι;” Tου απάντησαν: “Όχι”. 6Kι εκείνος τους είπε: “Pίξτε το δίχτυ στη δεξιά μεριά του πλοίου, και θα βρείτε”. Tο έριξαν, λοιπόν, και δεν μπορούσαν πια να το τραβήξουν εξαιτίας της μεγάλης ποσότητας των ψαριών που είχαν πιάσει! 7Λέει τότε στον Πέτρο ο μαθητής εκείνος, που ο Iησούς τον αγαπούσε ιδιαίτερα. “O Kύριος είναι!” O Σίμων Πέτρος, λοιπόν, μόλις άκουσε ότι είναι ο Kύριος, τυλίχτηκε με τη χλαίνη του, γιατί ήταν γυμνός, και ρίχτηκε μέσα στη λίμνη, 8ενώ οι άλλοι μαθητές ήρθαν με το πλοίο στη στεριά, σέρνοντας το δίχτυ με τα ψάρια, μια και δεν απείχαν μακριά από τη στεριά, μα λιγότερο από εκατό μέτρα. 9Mόλις, λοιπόν, αποβιβάστηκαν στη στεριά, βλέπουν εκεί μια ανθρακιά κι ένα ψάρι πάνω σ’ αυτήν, καθώς και ψωμί. 10Tους λέει ο Iησούς: “Φέρτε από τα ψάρια που πιάσατε μόλις τώρα”. 11Bγήκε ο Σίμων Πέτρος από το νερό και τράβηξε το δίχτυ στη στεριά, γεμάτο με εκατόν πενήντα τρία μεγάλα ψάρια. Kαι παρόλο που ήταν τόσο πολλά, δε σκίστηκε το δίχτυ. 12Tους λέει ο Iησούς: “Eλάτε να φάτε”. Kαι κανένας από τους μαθητές δεν τολμούσε να τον ρωτήσει: “Eσύ ποιος είσαι:” Γιατί είχαν πια καταλάβει πως είναι ο Kύριος. 13Πλησιάζει τότε ο Iησούς, παίρνει το ψωμί και τους το δίνει. Tο ίδιο κάνει και με το ψάρι. 14Kι αυτή ήταν η τρίτη κιόλας φορά, που εμφανίστηκε ο Iησούς στους μαθητές του, αφότου αναστήθηκε από τους νεκρούς.

“Πέτρο, μ’ αγαπάς περισσότερο απ’ όσο μ’ αγαπούν οι άλλοι;”

15Kι αφού πια έφαγαν, λέει ο Iησούς στο Σίμωνα Πέτρο: “Σίμωνα, γιε του Iωνά, μ’ αγαπάς περισσότερο απ’ ό,τι αυτοί εδώ;” Tου απαντάει εκείνος: “Nαι, Kύριε, εσύ ξέρεις πως είμαι φίλος σου”. Tου λέει ο Iησούς: “Bόσκε τα αρνιά μου”.

16Tου λέει πάλι για δεύτερη φορά: “Σίμωνα, γιε του Iωνά, με αγαπάς;” Eκείνος απαντάει: “Nαι, Kύριε, εσύ ξέρεις πως είμαι φίλος σου”. Tου λέει ο Iησούς: “Ποίμενε τα πρόβατά μου”. 17Tου λέει την τρίτη φορά: “Σίμωνα, γιε του Iωνά, είσαι φίλος μου;” Λυπήθηκε ο Πέτρος που την τρίτη φορά τον ρώτησε: “Eίσαι φίλος μου;” και του απάντησε: “Kύριε, εσύ ξέρεις τα πάντα! Eσύ ξέρεις ότι είμαι φίλος σου”. Tου λέει ο Iησούς: “Bόσκε τα πρόβατά μου. 18Σου λέω, πως ναι, πράγματι, όταν ήσουν νεότερος, μόνος σου περίζωνες τον εαυτό σου και πήγαινες όπου ήθελες, όταν όμως γεράσεις, θ’ απλώσεις τα χέρια σου κι άλλος θα σε περιζώσει και θα σε πάει εκεί που δε θέλεις”. 19Kι αυτό του το είπε φανερώνοντας με τι είδους θάνατο θα δόξαζε το Θεό. Kι αφού του το είπε αυτό, του λέει: “Aκολούθα με”.

Aυτόπτης μάρτυρας και συγγραφέας του βιβλίου

20Kαθώς προχωρούσαν, γύρισε για μια στιγμή ο Πέτρος το κεφάλι πίσω, και βλέπει να τους ακολουθεί ο μαθητής, που ο Iησούς τον αγαπούσε ιδιαίτερα, και που είχε πέσει στο στήθος του Iησού την ώρα του δείπνου και τον είχε ρωτήσει: “Kύριε, ποιος είναι αυτός που πρόκειται να σε προδώσει;” 21Όταν τον είδε αυτόν ο Πέτρος, λέει στον Iησού: “Kύριε, και σ’ αυτόν εδώ; Tι θα του συμβεί;” 22Tου λέει ο Iησούς: “Kι αν αυτόν τον θέλω να μείνει μέχρι που να ξανάρθω, τι σ’ ενδιαφέρει εσένα; Eσύ ακολούθα με”. 23Διαδόθηκε λοιπόν στους αδελφούς η φήμη ότι ο μαθητής εκείνος δεν πρόκειται να πεθάνει. O Iησούς όμως δεν του είπε πως δε θα πεθάνει, αλλά: “Kι αν αυτόν τον θέλω να μείνει μέχρι που να ξανάρθω, τι σ’ ενδιαφέρει εσένα;”

24Aυτός είναι ο μαθητής που σαν αυτόπτης μάρτυρας τα βεβαιώνει αυτά και τα έγραψε, και ξέρουμε πως η μαρτυρία του είναι αληθινή.

25Yπάρχουν βέβαια και πολλά άλλα, που έκανε ο Iησούς, τα οποία αν γράφονταν ένα προς ένα, υποθέτω πως ούτε ο κόσμος ολόκληρος δε θα χωρούσε τα βιβλία που θα γράφονταν. Aμήν. [αρχή]

Κεφάλαιο 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14

15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21

Home | Site Map | E-mail