Έλληνας ποιητής της Αλεξανδρειανής εποχής (305-240 π.Χ.), γεννήθηκε στην Κιλικία, την πατρίδα του απ. Παύλου. Ο Παύλος μιλώντας και κηρύττοντας στους Αθηναίους στον Άρειο Πάγο, ανέφερε απόσπασμα του Άρατου, από το ποιητικό του έργο "Φαινόμενα" που πραγματεύεται γύρω από τα ουράνια φαινόμενα. Ο στίχος που χρησιμοποίησε ο Παύλος είναι "του γαρ και γένος εσμέν", το οποίο μεταφράζεται "δική του είμαστε γενιά" (Πράξεις 17:28).