Ένας από τους επτά πρώτους διακόνους, τρίτος στη σειρά μετά το Στέφανο και το Φίλιππο (Πράξεις 6:5), που εξέλεξε η εκκλησία της Ιερουσαλήμ για να διακονεί στα γεύματα και να μεριμνά για τις χήρες και τους φτωχούς (Πράξεις 6:1-6), μετά από υπόδειξη των δώδεκα αποστόλων. Είχε καλή φήμη και ήταν γεμάτος από τη σοφία του Αγίου Πνεύματος (Πράξεις 6:3). Η εκκλησία αφού έφερε τους διακόνους μπροστά στους αποστόλους, προσευχήθηκε γι αυτούς και έβαλε τα χέρια πάνω στα κεφάλια τους (Πράξεις 6:6).