[το όνομά του σημαίνει "γέλιο" ή "περίγελος"]

Γιος του Αβραάμ και της Σάρρας (Σάρας). Γεννήθηκε όταν ο Αβραάμ ήταν 100 ετών και η Σάρρα 90 ετών (Γένεση 17:17, 21:5). Ονομάστηκε Ισαάκ (γέλιο), γιατί οι γονείς του γέλασαν με δυσπιστία στη σκέψη ότι ήταν δυνατόν να αποκτήσουν παιδί στην προχωρημένη ηλικία που ήταν (Γένεση 17:17-19, 18:9-15, 21:6). Είχαν περάσει 25 χρόνια από τότε που ο Θεός υποσχέθηκε ότι θα αποκτούσαν παιδί, γι αυτό και ο καρπός της υπόσχεσης του Θεού προς τη Σάρρα (Γένεση 17:17,19, 21:2) ονομάστηκε "τέκνο επαγγελίας", σε αντίθεση με τον άλλο γιο του Αβραάμ, τον Ισμαήλ, που απέκτησε με τη δούλη του Άγαρ. Στην επιστολή προς Γαλάτας (4:21-30) αναφέρεται πως ο Ισαάκ γεννήθηκε σύμφωνα με την υπόσχεση του Θεού, ενώ ο Ισμαήλ σύμφωνα με φυσικούς νόμους.

Όταν ο Ισαάκ ήταν μόλις 8 ημερών, ο Αβραάμ του έκανε περιτομή κατ' εντολή του Θεού (Γένεση 21:4). Σε μικρή ηλικία, ο Θεός θέλοντας να δοκιμάσει την πίστη του Αβραάμ, του ζήτησε να τον θυσιάσει. Ο Αβραάμ ξεκίνησε για να το πράξει λόγω της πίστης του στο Θεό. Τον έδεσε στο θυσιαστήριο και ενώ ετοιμαζόταν να τον σφάξει, ο Θεός την τελευταία στιγμή τον εμπόδισε, μετά δε από ενέργεια αγγέλου, στη θέση του θυσιάστηκε ένα κριάρι (Γένεση κεφ. 22). Όταν ήταν 37 ετών και ενώ βρισκόταν στη Χεβρών, ο Ισαάκ έχασε τη μητέρα του (Γένεση 23:1). Στην ηλικία των 40 χρόνων παντρεύτηκε τη Ρεβέκκα, κόρη του Βαθουήλ (Βεθουήλ) και αδερφή του Λάβαν (Γένεση 25:20). Το συνοικέσιο για τη Ρεβέκκα το έκανε δούλος του Αβραάμ (Γένεση κεφ. 24). Ο γάμος παρηγόρησε τον Ισαάκ για το θάνατο της μητέρας του (Γένεση 24:66). Επειδή όμως η Ρεβέκκα ήταν στείρα, ο Ισαάκ προσευχήθηκε στο Θεό. Στη ηλικία των 60 ετών ο Θεός του χάρισε δίδυμα, τον Ησαύ και τον Ιακώβ (Γένεση 25:20-26).

Μια μεγάλη πείνα τον έφερε στα Γέραρα, όπου Θεός του φανερώθηκε απαγορεύοντάς του να πάει στην Αίγυπτο (Γένεση 26:1,2). Εγκαταστάθηκε στα Γέραρα, επανέλαβε όμως το λάθος του Αβραάμ λέγοντας στο βασιλιά των Φιλισταίων Αβιμέλεχ ότι η Ρεβέκκα ήταν αδερφή του, φοβούμενος μην τον σκοτώσουν επειδή η σύζυγός του ήταν όμορφη (Γένεση 26:7). Όταν ο Αβιμέλεχ έμαθε την αλήθεια, έδωσε πλήρη ελευθερία στον Ισαάκ και τη Ρεβέκκα, και προειδοποίησε πως όποιος τους πείραζε θα θανατωνόταν. Ο Θεός ευλόγησε πλούσια τον Ισαάκ. Απέκτησε πολλά αγαθά, πρόβατα, βόδια και πολλούς δούλους. Γι αυτό και οι Φιλισταίοι τον φθόνησαν. Ο Αβιμέλεχ ζήτησε τότε από τον Ισαάκ να φύγει από την περιοχή τους. Έτσι ο Ισαάκ έφυγε και κατασκήνωσε κοντά στην κοιλάδα των Γεράρων (Γένεση 26:12-18). Αργότερα και μετά από συνεχείς φιλονικίες των βοσκών του με τους βοσκούς του Αβιμέλεχ, έκανε συμφωνία ειρήνης μαζί του (Γένεση 26:26-33).

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του και ενώ ήταν τυφλός, ζήτησε τον Ησαύ για να τον ευλογήσει, η Ρεβέκκα όμως έστειλε τον Ιακώβ, εξαπατώντας τον (Γένεση κεφ. 27). Έζησε μέχρι που είδε τον Ιακώβ, τον οποίο είχε στείλει στην Παδάν-αράμ, να επιστρέφει. Πέθανε σε ηλικία 180 ετών στη Χεβρών, και εκεί οι γιοι του τον έθαψαν (Γένεση 35:27-29). Η Καινή Διαθήκη αναφέρει συχνά τον Ισαάκ και τη ζωή του: η προσφορά του ως θυσία από τον Αβραάμ (Ιάκωβος 2:21), η αναφορά του Ιησού ως άνθρωπος πίστης (Λουκάς 20:37), όπως και στην επί του Όρους ομιλία (Ματθαίος 8:11). Επίσης στις επιστολές προς Ρωμαίους (9:7), και προς Γαλάτας (4:28). Αναφέρεται και στον κατάλογο των ηρώων της πίστεως (Εβραίους 11:17,18).

Ο Ισαάκ ήταν άνθρωπος πίστεως και εμπιστοσύνης προς το Θεό. Ο δε χαρακτήρας του ήταν ήπιος και ειρηνικός.